Boisz się ciemność?

    Jest wieczór. Idziesz ulicą. Świecą tylko latarnie. Boisz się?
Pada deszcz. Wszędzie ciemne chmury. Boisz się?

    Może aż tak strasznie nie jest, tylko Twoja wyobraźnia, układa same czarne scenariusze. Tak naprawdę dużo stać się nie może.

    Słyszysz za sobą czyjeś kroki. Może one nie istnieją, tylko Twoja wyobraźnia odtwarza je w kółko i w kółko. Przyspieszasz tempa. Odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

     Podobno parząc na ciemność boimy się nieznanego- niczego więcej. Zatem boimy się, bo nie wiemy co jest za rogiem i co nas tam czeka.

       Po co się bać? Tam nic nie ma. Tam jest tak samo jak w dzień. Tylko bez słońca. Ale przecież słońce jest. Tylko za chmurami lub za horyzontem. W końcu musi wrócić. Znudzi mu się tam być. Zatęskni za Tobą.

        Następnym razem jak będziesz szedł taką ulicą, nie patrz za siebie, nie myśl o złych ludziach i rzeczach, które mogłyby Ci się przytrafić. Myśl o tym, że już blisko do domu i że słońce w końcu się uśmiechnie. 

A Ty, boisz się ciemności?